Iły przy Bobrowieckiej
W czerwcu rozpoczęły się roboty ziemne na terenie inwestycji Castor Park przy ulicy Bobrowieckiej w Warszawie. Wykop realizowany jest w kotwionej obudowie ze ściany szczelinowej grubości 0,6 metra. Ściany zostały wykonane dookoła wykopu o powierzchni blisko jednego hektara. Wszystkie sekcje zostały zakończone w gruntach spoistych. Przeprowadzone badania geotechniczne wykazały, że pod gruntami nasypowymi zalegają piaski tarasu rzecznego przykrywające grunty plioceńskie wykształcone w postaci iłów pylastych, glin pylastych zwięzłych w stanach półzwartym i lokalnie twardoplastycznym. Strop iłów określono na rzędnych od 2.30 do 5.50 m n.p. ‘’0’’ Wisły. Poziom zera budynku ustalono na rzędnej 8.00 m n.p. ‘’0’’ Wisły. Wykop drążono do rzędnej 0.84 m n.p. ‘’0’’ Wisły. Posadowienie wypada więc w iłach plioceńskich. Fundament stanowi płyta fundamentowa grubości 0,6 metra. Na niej opierać się będzie 7 kondygnacji, w tym dwie podziemne. Głównym wykonawcą jest firma Hochtief. Projekt realizowanego budynku biurowo-usługowego powstał w pracowni Jems. Opisane powyżej ściany szczelinowe skutecznie odcięły dopływ wody gruntowej do wykopu. Przed realizacją budowy wodę pomierzono na rzędnej 5.25 m n.p. ‘’0’’ Wisły, czyli przeszło cztery metry wyżej niż zaprojektowany poziom posadowienia. Warto zaznaczyć, że jest to jeden z największych wykopów w Warszawie, w których na całej powierzchni posadowienia występują grunty trzeciorzędowe. Jak wiadomo są one wrażliwe na działanie wody. Istotne jest więc aby bezpośrednio po osiągnięciu wymaganej głębokości posadowienia, dno wykopu przykrywać betonem podkładowym. Iły szybko tracą swoje parametry także w czasie wysokich temperatur. Dno wykopu pozostawione na kilka godzin na działanie słońca pokrywa się gęstą siecią spękań, a wierzchnia, popękana warstwa odspaja się od podłoża. Warstwa ta usuwana jest z wykopu.
Istotnym jest, aby projekt ścian szczelinowych drążonych w podłożu plioceńskim zawierał odpowiedni zapas bezpieczeństwa, na wypadek natrafienia na niestwierdzone badaniami geologicznymi soczewy, deformacje czy rynny erozyjne, które mogą utrudnić odcięcie napływu wody gruntowej do wykopu.
