Port Praski

Zachód słońca w Porcie Praskim.

Pierwsze plany budowy Portu Praskiego powstały jeszcze przed II wojną światową. Postanowiono wykorzystać starorzecze Wisły i jej rozlewiska znajdujące się na prawym brzegu rzeki niemal na wprost Starego Miasta. Jeziorko Kamionkowskie położone na tyłach zakładów Wedla przy ulicy Zamoyskiego jest pozostałością tego starorzecza, które sto lat temu było połączone z rzeką. Na starych planach Warszawy możemy zobaczyć sporej wielkości wyspę zwaną Wilcza Kępa, która usytuowana była na wprost dzisiejszego wejścia do portu.

Ostatecznie budowę portu rozpoczęto w 1920 roku. Pierwotnie miało powstać pięć basenów portowych. Planowano także budowę doków po drugiej stronie nasypu linii średnicowej. Ostatecznie wybudowano trzy a dwa z nich wyposażono w betonowe nadbrzeża. Do budowy wykorzystano obszar o powierzchni 38 ha pomiędzy nasypem kolejowym przy ulicy Sokoła i ulicami Jagiellońska, Zamoyskiego i Okrzei. Port pełnił funkcje przeładunkowe. Działał do 1963 roku. Jego rolę przejął działający do dziś Port Żerański.

Geotest pierwsze badania na terenie portu wykonał w 2002 roku. Sporządziliśmy wstępną opinię opartą na 8 odwiertach o głębokości 15 metrów. Dziesięć lat później badaliśmy teren przy ulicy Krowej 6, w otoczeniu starego, mocno zniszczonego, ceglanego budynku z 1903 roku mieszczącego w przeszłości zakłady Leona Ogórkiewicza i Józefa Zagórskiego produkujących wyroby metalowe. Stwierdziliśmy, że w podłożu pod gruntami nasypowymi występowały piaski średnie, średnio zagęszczone o stopniu zagęszczenia ID=0.50. Na głębokości 4.00 ÷ 5.90 m ppt. nawiercone zostały zastoiskowe gliny pylaste i pyły, o stopniach plastyczności IL=0.00 ÷ 0.25. Na głębokości 11.8 ÷ 14.20 m ppt. zlokalizowano strop gruntów trzeciorzędu. Woda gruntowa w trakcie badań znajdowała się na głębokości 4.60 m ppt. tj. na rzędnej 79.35 m n.p.m.

Poważnie zniszczony budynek został uratowany i wraz z dobudowanym obiektem otrzymał Nagrodę Roku 2013 za realizację w wykorzystaniem fragmentów historycznej zabudowy Warszawy.

W końcu roku 2017 rozpoczęto budowę śluzy przy wejściu do portu. Śluza, której budowę planowano jeszcze przed stu laty, ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa mieszkańców i otwiera nowe możliwości dla zabudowy terenów Portu Praskiego. Śluza zabezpiecza przed powodzią tereny zamieszkane przez 200 tys. mieszkańców. Umożliwia jednocześnie utrzymywanie stałego poziomu wody w porcie.

Budowę prowadziła firma Porr SA. Została wybudowana śluza o wymiarach 50 x 40 m z możliwością śluzowania jednostek o długości do 32 metrów. Od strony rzeki port chronią wrota o wysokości 11 metrów i 9 metrów szerokości.

Teren budowy oddzielono grodzicami stalowymi o długości do 21.5 metra. Pogrążanie grodzic stalowych o tej długości w sąsiedztwie istniejącej zabudowy było kłopotliwe.

Płyta fundamentowa została posadowiona na palach CFA o średnicach 600 i 800 mm. Zadaniem pali jest przeciwdziałanie siłom wyporu. Wykonano łącznie 1600 mb. pali.

Budowa śluzy została pomyślnie zakończona, powstają nowe budynki.

Geotest przeprowadził szereg opracowań geotechnicznych dla kolejnych projektów realizowanych przez Port Praski SA. Prowadziliśmy badania z barek zakotwiczonych w porcie, wykonywaliśmy skomplikowane odkrywki nadbrzeży pirsów, zainstalowaliśmy piezometry. Przygotowaliśmy komplet dokumentacji dla aktualnie trwającej budowy przy zbiegu ulicy Okrzei i Sierakowskiego, gdzie rewitalizowana jest zabytkowa kamienica Karola Mintera, o której wspomnimy w kolejnym materiale zamieszczonym w naszym magazynie.

Trwa budowa nowoczesnego miasta blisko centrum Pragi. Atrakcyjność miejsca niewątpliwie znacznie zwiększyła wybudowana kładka pieszo – rowerowa, która prowadzi bezpośrednio z terenów portu do Starego Miasta.

Trwa budowa kolejnych budynków i trwają badania wykonywane przez naszą firmę dla następnych projektów planowanych na tym niezwykle ciekawym ale trudnym geologicznie obszarze.