Nakheel Tower (Al –Burj) o wysokości > 1000 m

Projekt

Nakheel Tower (w fazie projektowej znany jako Al-Burj) został zaprojektowany jako najwyższy budynek świata. Wieża powstanie w centrum nowo projektowanego Nakheel Harbour zlokalizowanego w zachodnim Dubaju. Inwestorem jest Nakheel, znany ze swoich nowatorskich projektów takich jak sztuczne wyspy w kształcie palm czy The World Islands. W wieżowcu zaplanowano lokalizację 14 luksusowych hoteli, w tym super luksusowy 7* butique hotel na najwyższych piętrach budowli. Dla usprawnienia komunikacji wewnątrz wieżowca zaprojektowano 156 dwupoziomowych wind. Czas przejazdu z parteru na najwyższe piętro zajmie mniej niż 4 minuty.

W wieżowcu zaprojektowano około 10 000 miejsc parkingowych. Wysokość tego 200 piętrowego drapacza chmur powinna przekraczać 1 km. Budowla będzie również najcięższą konstrukcją stworzoną przez człowieka o wadze około 2 mln ton. Te ogromne obciążenia zostaną przeniesione na podłoże gruntowe przez złożony system posadowienia.

Wizualizacja całego kompleksu Nakheel Harbour (materiały inwestora)
Wizualizacja całego kompleksu Nakheel Harbour (materiały inwestora)

Koncepcja fundamentów

Budowa geologiczna w miejscu Nahkeel Tower jest prosta, w podłożu do głębokość około 20 metrów zalegają grunty piaszczyste pochodzenia eolicznego (wydmowe) słabo skonsolidowane. Głębiej natomiast występują skały węglanowe, w tym pokłady gipsów o miąższości do 2,5 metrów. Bazując na wstępnych informacjach o geologii regionu założono posadowienie budowli na płycie fundamentowej na głębokości ok. 20 m ppt., poniżej utworów eolicznych, podpartej palami wielkośrednicowymi lub bartami o długości 60-70 m poniżej spodu płyty fundamentowe. Jednakże ze względu na brak doświadczenia w wykonywaniu tak głębokiego fundamentowania palowego, (licząc pod powierzchni terenu pale osiągnęłyby długość około 100 m), zdecydowano się wykonać berety, jako główny elementy systemu fundamentowego.

Prace fundamentowe (wykonywanie baret)
Prace fundamentowe (wykonywanie baret)

Badania geologiczne

Opierając się na geologicznych danych archiwalnych z terenu Dubaju, w rozpoznaniu pominięto słabo skonsolidowaną warstwę przypowierzchniową, a główne badania zostały wykonane w głębszych warstwach podłoża. W laboratorium dokonano oceny parametrów wytrzymałościowych i odkształceniowych pobranych prób oraz cech fizycznych. Badania przeprowadzono dla różnego zakresu obciążeń przy cyklicznym i stałym ich udziale. Wyniki badań laboratoryjnych wykonane na pobranych rdzeniach były znacząco niżesz od wyników uzyskanych z badan in situ takich jak badania presjometryczne (wykonywane w interwałach 5 metrowych) i badania metodą cross hole sonic (w Polsce znana jako metoda kontrolna badania ciągłości pali fundamentowych).

Doświadczenia te dowodzą, że parametry geotechniczne gruntów wyznaczone in situ na podstawie pomiarów bezpośrednio związanych z istniejącym w podłożu stanem naprężeń, przy odpowiednio dobranej metodyce badań, charakteryzują się zazwyczaj wyższymi wartościami zbliżonymi do stanu rzeczywistego. Wstępna analiza osiadań wykazała ze ponad 50 % osiadań może wystąpić poniżej podstawy baretu, dlatego też zdecydowano się na jeszcze bardziej dokładne rozpoznanie parametrów charakteryzujących grunt na głębokości 80-200 metrów. Wykonano łącznie 9 otworów wiertniczych o głębokości 150-200 m przy użyciu techniki rdzeniowania. Badanie terenowe wykonało Fugro Middle East wg specyfikacji Golder Associates Pty Ltd. Melbourne.

Badanie geologiczne wykonano do głębokości 200 metrów
Badanie geologiczne wykonano do głębokości 200 metrów

Prace fundamentowe

Ostatecznie zaprojektowano posadowienie na płycie fundamentowej o grubości od 2,5 do 8 metrów opartej na 392 baretach o wymiarach 1,2 x 2,8 m oraz 1,5 x 2,8 metra głębionych przy użyciu hydrofrezu do głębokości 57 -82 metrów ppt. W fazie projektowania wykonano próbny baret do głębokości ponad 95 metrów licząc od powierzchni terenu. Do konstrukcji posadowienia wykorzystano beton o wytrzymałości 100 MPa, prace fundamentowe wykonała firma Soletanche-Bachy.

Ciekawostki

Temperatura na zewnątrz budynku na najwyższym piętrze będzie około 10 stopni C niższa niż na parterze. Super szybkie windy umożliwią dwukrotnego podziwianie zachodu słońca w jedne wieczór; pierwszego z poziomu parteru budynku i drugiego na jego najwyższym piętrze w kilka minut później.

Pomimo nowatorskiej konstrukcji i wszystkich atrakcji jakie miały znaleźć się w nowym projekcie, kryzys finansowy wstrzymał prace budowlane w momencie wykonania około 50% prac fundamentowych. Inwestor poinformował że prac zostaną wznowione w łagodniejszym klimacie finansowym. Analitycy szacują, że może to nastąpić około roku 2014-2015.

Wizualizacja wieżowca (źródło nakheelharbour.com)
Wizualizacja wieżowca (źródło nakheelharbour.com)

Więcej informacji na stronie inwestora: www.nakheelharbour.com