Cytadela Warszawska - mur Carnota
Trwają prace konserwatorski przy zabytkowym murze Carnota na terenie Cytadeli Warszawskiej. Aktualnie konserwacji podlega mur na odcinku od Bramy Straceń w kierunku południowym. Geotest przygotował dokumentację geologiczno – inżynierską dla tego zadania. W ramach prac kameralnych w dwóch przekrojach przeprowadzone zostały obliczenia stateczności skarpy. Skarpa w części południowej jest stateczna. Zagrożony jest północny fragment skarpy wraz z opierającym się przy niej murze Carnota. Ceglany mur o szerokości 70 cm posadowiony jest na fundamencie kamiennym na głębokości ok. 2 .0 m ppt. Fundament oparty jest w piaskach drobnych, glinach piaszczystych, a fragmentarycznie także w gruntach nasypowych. Podłoże zbudowane jest z warstw gruntów spoistych przedzielonych warstwami piasków. Przeprowadzone obliczenia stateczności skarpy na realizowanym odcinku wykazały, że możliwość wystąpienia osuwiska jest bardzo mało prawdopodobna /F = 1.53/.
Cytadela Warszawska dawniej Aleksandrowska, zbudowana została po upadku powstania listopadowego z rozkazu cara Mikołaja I i była miejscem straceń polskich działaczy niepodległościowych. Budowę rozpoczętą w 1832 roku zakończono 4 maja 1834. W roku 1834 otworzono cerkiew. W Cytadeli stacjonowało ok. 5 tysięcy żołnierzy, ale w czasie powstania styczniowego ich ilość wzrosła do 16 tysięcy.
Część wewnętrzna Cytadeli Aleksandrowskiej zajęła obszar o powierzchni 10.5 ha, a z otoczeniem 36 ha. Na całym obszarze zlikwidowano ok. 200 posesji i wyburzono 76 domów co wiązało się z przesiedleniem wielu mieszkańców. Z dawnych budowli do naszych czasów przetrwał jedynie pałacyk Joli Bord, wzniesiony w XVIII w. Budynek służył dla konwiktu pijarów.
Jak możemy przeczytać na stroni Urzędu Warszawa Żoliborz „Integralną częścią Cytadeli było budzące grozę więzienie śledcze dla więźniów politycznych – złej sławy X Pawilon. Od 1834 działała tu Komisja Śledcza przy naczelnym Dowódcy Armii Czynnej i Naczelniku Królestwa Polskiego, będąca centralnym organem śledczym przestępstw politycznych w Królestwie Polskim. Więźniami X Pawilonu byli m.in. Romuald Traugutt, Józef Piłsudski, Roman Dmowski, Gustaw Ehrenberg, ks. Piotr Ściegienny, Stefan Okrzeja, Władysław Jabłonowski. Na Stokach Cytadeli straceni zostali m.in.: Romuald Traugutt, Rafał Krajewski, Józef Toczyski, Roman Żuliński, Jan Jeziorański, Stefan Okrzeja, Marcin Kasprzak. Symboliczne groby bohaterów znalazły się przy Bramie Straceń”.
W okresie międzywojennym 13 października 1923 r nieznani sprawcy wysadzili skład amunicji. W wyniku eksplozji zginęło 28 osób, a przeszło 40 zostało rannych. Istniejąca na terenie Cytadeli cerkiew została przebudowana na kościół katolicki i 2 października 1927 r. została odprawiona pierwsza msza św.
We wrześniu 1939 lotnictwo niemieckie dokonało dzieła zniszczenia. Zbombardowano większość budynków dawnych koszar.
Dziś teren Cytadeli zmienił się generalnie. Powstały dwa duże budynki mieszące muzea Historii Polski i Wojska Polskiego. Na placu pomiędzy budynkami pod ziemią znajduje się parking. Planowane są kolejne inwestycje m.in. drugi budynek Muzeum Wojska Polskiego zlokalizowany po przeciwnej stronie placu oraz kładka prowadząca ruch pieszy nad fosą i murem Carnota na osi Alei Wojska Polskiego.
