Uniwersytet Warszawski przy Bednarskiej.
W marcu 2021 roku został rozstrzygnięty konkurs architektoniczno- urbanistyczny na opracowanie koncepcji architektonicznej na budowę budynku naukowo-dydaktycznego przy ul. Bednarskiej 2/4. Decyzją SARP pierwszą nagrodę (50 000 PLN) i nagrodę w postaci zaproszenia do negocjacji w trybie zamówienia z wolnej ręki otrzymała praca przygotowana przez zespół architektów z pracowni BBGK, Wojciech Kotecki, Konrad Grabowiecki i Jan Belina Brzozowski. Architekci zaprojektowali budynek o trzech kondygnacjach naziemnych z podziemnym parkingiem. Jak można przeczytać w opinii Sądu Konkursowego „W czytelny i elegancki sposób rozwiązano główne wejście do budynku jako element zamykające ulicę Mariensztat".
Budynek będzie przylegał do Łaźni Teodozji, która powstała w 1835 r. według projektu Alfonsa Kropiwnickiego. Budynek, który jest obecnie siedzibą Wydziału Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii jest wpisany do rejestru zabytków.
.Przez działkę, w osi ulicy Mariensztat, przebiega pod ziemią odcinek kanalizacji Lindleya. Przewód kanalizacyjny o wymiarach 600 mm x 1100 mm znajduje się na głębokości ok. 4.0 m p.p.t. Rzędna górnej powierzchni stropu przewodu wynosi ok. 80.50 m n.p.m.
Projektuje się posadowienie na płycie fundamentowej o grubości 80 cm z lokalnymi pogrubieniami do 100 i 120 cm pod słupy, na rzędnych 78.93 m n.p.m. i 79.05 m n.p.m. Na tych głębokościach występują grunty nasypowe, namuły oraz piaski średnie i drobne o uogólnionym stopniu zagęszczenia ID = 0.50.
Jak wykazały prowadzone przez Geotest badania w sierpniu 2021 roku woda gruntowa o zwierciadle swobodnym występowała na rzędnej 78.45 m n.p.m. Poziom zwierciadła wody gruntowej w sierpniu 2021 występował poniżej poziomu posadowienia.
Projektowany budynek posiada jedną kondygnację podziemną, stanowiącą od strony budynku Łaźni garaż podziemny, a od strony ul. Nowy Zjazd część dydaktyczno-naukową oraz 3 pełne kondygnacje nadziemne i czwartą – wydzieloną na części dachu czytelnię. Z zabytkowym budynkiem Łaźni Teodozji Majewskiej projektowany budynek będzie połączony parterową przewiązką. Z uwagi na kanał Lindleya nie zaprojektowano kondygnacji podziemnej w strefie przebiegu kanału.
Pierwotnie projektowano zabezpieczenie wykopu w postaci palisady wykonanej w technologii VDW zagłębionych ok. 5.0 metrów poniżej poziomu posadowienia. Ostatecznie obudowę wykopu będzie stanowić ściana szczelinowa.
Po rozebraniu parterowego budynku znajdującego się na terenie przystąpiono do realizacji ścian szczelinowych. Prace prowadzi Soletanche. Głównym wykonawcą jest Karmar S.A.
Tytułowe zdjęcie pochodzi ze strony projektantów BBGK.