Tunel kolejowy na Okęcie

Budowa tunelu do stacji kolejowej znajdującej się pod terminalem, jest drugim i ostatnim etapem prac, mających zapewnić sprawną komunikację z lotniska do centrum Warszawy. Inwestycja ma kosztować 234 mln zł, z czego 80% sfinansuje UE. Kontrakt realizuje konsorcjum firm Bilfinger Berger, ZUE Kraków i PeBeKa Lubin.

Teren budowy łącznika na znacznym odcinku pokrywa się z inną dużą inwestycją budowlaną, a mianowicie z Trasą N-S, co wymaga wyjątkowej koordynacji prac i zastosowania metody stropowej do budowy części tunelu, którego długość przekracza 1,2 km. Warunki gruntowe występujące na terenie inwestycji są złożone. Na całym obszarze zalegają grunty nasypowe o różnej miąższości. Szczególne utrudnienie prac budowlanych stanowiły grunty antropogeniczne zalegające w pobliżu fosy fortu Zabrż. W części południowej rozpoznano torfy, których pokład przekraczał kilka metrów i konieczna była wymiana nienośnego gruntu. W pozostałej części zalegają głównie gliny i gliny piaszczyste w stanie od plastycznego do półzwartego, których spąg jest znacznie pofałdowany. W kilku miejscach, płyta denna tunelu przecina warstwę spoistych utworów gliniastych i kontaktuje się z występującymi poniżej nawodnionymi piaskami. Nie było jednak konieczności stosowania specjalistycznego odwodnienia, ze względu na stosunkowo niewielką powierzchnię utworzonego „okna hydrogeologicznego” i nieznaczny dopływ wody gruntowej do wykopu.