Tramwajem na Wilanów
26 marca 1908 roku miało miejsce uroczyste otwarcie pierwszej linii tramwajów elektrycznych w Warszawie. 25 minut trwał przejazd tramwajem linii 3 na trasie, która prowadziła od placu Krasińskich ulicami Miodową, Krakowskim Przedmieściem, Królewską i Marszałkowską do placu Unii Lubelskiej. W tym samym roku oddano dla mieszkańców jeszcze cztery linie.
W 1927 roku tramwaj dotarł na Sadybę. Jednotorowa linia kończyła się pętlą przy ulicy Okrężnej. W tamtych czasach tramwaj do Czerniakowskiej docierał ulicą Książęcą. Dziesięć lat później linią nr 16 można już było dojechać do Wilanowa.
Po wybuchu wojny i wrześniowych zniszczeniach w mieście połączenie z Wilanowem wznowiono w 1940 roku. W czasie powstania ruch tramwajowy w mieście został wstrzymany. Część pojazdów szynowych ewakuowano na Pragę, a część wykorzystano jako uzupełnienia barykad.
Po zakończeniu wojny systematycznie przywracano porządek w mieście. W pierwszej kolejności trzeba było usunąć niewypały i uprzątnąć ulice. Transport w mieście zaraz po wyzwoleniu stanowiły ciężarówki, czasami z ławkami. Przywrócono linię do Wilanowa ale tramwaj na Sielce docierał ulicą Goworka i Spacerową. Tak działo się do roku 1973 kiedy podjęto decyzję o likwidacji linii 33 i torowiska wzdłuż ulic Gagarina i Czerniakowskiej. Tramwaje linii 14 i 33 już nie zjeżdżały z piskiem wzdłuż rozciągającego się po wschodniej stronie ulicy Spacerowej ambasady radzieckiej. Likwidację torów tłumaczono budową Wisłostrady. Trzeba jedna podkreślić, że w tamtych latach uważano, że większą przyszłość ma transport autobusowy. Wilanów pozostał bez tramwajów 51 lat. 29 października 2024 roku nastąpiło uroczyste otwarcie linii do Świątyni Opatrzności Bożej. Współcześnie tramwaje docierają na Wilanów ulicą Sobieskiego i dalej Aleją Rzeczypospolitej. Od ulicy Belwederskiej do Puławskiej wzdłuż Spacerowej i Goworka tramwaje pokonują 22 metrowe wzniesienie biegnące po skarpie warszawskiej. Funkcjonuje już wcześniej oddana odnoga wzdłuż ulicy Gagarina do Czerniakowskiej. Planowana jest jeszcze jedna prowadząca ulicą Św. Bonifacego do pętli autobusowej Stegny. Jej oddanie ma mieć miejsce w 2025 roku. Na nowej trasie kończącej bieg przy ulicy Branickiego wybudowano 12 przystanków. Długość linii 6.5 km. Tramwaje Warszawskie podają, że czas dojazdu z Wilanowa do centrum to 25 minut. Na Wilanów wróciła linia 16 ale dotrzeć można także tramwajem nr 14. Jedenastka dojeżdża ulicą Gagarina do Wisłostrady.
Geotest brał udział w projektowaniu budowy i opracował dokumentację geotechniczną, która służyła nie tylko budowie samego torowiska ale także przebudowie sieci kanalizacyjnej i całej infrastruktury podziemnej w ulicy Sobieskiego. Nowa trasa biegnie przez trzy jednostki geologiczne. Rozpoczyna się na wysoczyźnie i dalej po skarpie warszawskiej dociera na tara wiślany. Na każdej z jednostek panują inne warunki geologiczne. Na wysoczyźnie piaski wodno – lodowcowe przykrywają gliny zwałowe, na skarpie pod nasypami i piaskami występują plioceńskie iły, które na tarasie wiślanym są przykryte utworami rzecznymi, madami, piaskami i gruntami organicznymi. Na tarasie woda gruntowa znajduje się na głębokości 3.0 m ppt.
Aktualnie rozpoczęła się budowa tunelu tramwajowego od dworca zachodniego do Al. Bitwy Warszawskiej 1920 roku. Trwają także prace przy ulicy Rakowieckiej. O budowie odcinka łączącego ul. Puławską z Dw. Zachodnim opowiemy w oddzielnym materiale.
