Osiedle Marina

Przez wiele lat teren ten był nie użytkowany. Wcześniej mieściło się tu gospodarstwo ogrodnicze. Nie uprawiane pola porosły chaszcze, krzaki i drzewa. Zadomowiły się tu bażanty i inne ptaki. Choć plac znajdował się niemal w centrum miasta przez długi okres był niezabudowany. Nowy właściciel terenu powołał spółkę Fort Mokotów. Jednym z udziałowców spółki został znany na warszawskim rynku budowlanym inwestor Dom Development.

Na obszarze otoczonym ulicami: Racławicką, Żwirki i Wigury, Etiudy Rewolucyjnej i Woronicza zaprojektowano jedno z największych (o ile nie największe) z aktualnie budowanych osiedli mieszkaniowych. Studium urbanistyczne powstało w pracowni profesora Kuryłowicza. Projekt architektoniczny części osiedla, któremu poświęciliśmy niniejszy artykuł opracowano w pracowni architektonicznej Sojka i Mąka. Konstrukcje zaprojektowano w biurze konstrukcyjnym Kuban-Salak (biuro to przygotowało konstrukcje Centrum Olimpijskiego na Wybrzeżu Gdyńskim).

Dokumentację geotechniczną dla tego przedsięwzięcia przygotowano w firmie Geoteko. W celu udokumentowania podłoża wykonano wiercenia badawcze do głębokości 16 metrów. W okresie od połowy kwietnia do 7 maja 2003 roku wykonano łącznie 1627 metrów wierceń. Ponadto przeprowadzono sondowanie sondą CPT o łącznym metrażu 495 metrów.

W podłożu wydzielono 4 zasadnicze warstwy geotechniczne. W glinach zwałowych wykształconych głównie w postaci piasków gliniastych i glin piaszczystych rozróżniono cztery podwarstwy, w tym podwarstwę gruntów spoistych w stanie plastycznym, o stopniu plastyczności I_L = 0.4. Lokalnie w obrębie tej warstwy wskazano na obecność gruntów w stanie miękkoplastycznym o stopniu plastyczności I_L = 0.5 ÷ 0.6!

Pierwszy poziom wody gruntowej został nawiercony w piaskach fluwioglacjalnych na zmiennej głębokości, zależnej od poziomu zalegania glin zwałowych. Zwierciadło wody gruntowej stabilizowało się na rzędnych od 24.0 do 25.5 m nad "0" Wisły.

W dokumentacji wskazano, że w strefie przypowierzchniowej glin zwałowych i w przewarstwieniach piaszczystych na głębokościach od 3.0 do 5.0 metrów mogą występować niewielkie sączenia lub wody zawieszone.

Badania sondą CPT pozwoliły wyznaczyć metodą "in-situ" wartości modułów ściśliwości. Poniżej w tabeli zestawiono moduły oznaczone tradycyjnie na podstawie stopnia plastyczności (wg normy) oraz przy pomocy sondy CPT dla wszystkich warstw geotechnicznych.