130-metrowy wieżowiec Poczty przy Żelaznej

W latach 1936 – 1939 u zbiegu ulicy Żelaznej i Alej Jerozolimskich, w miejscu Dworca Kaliskiego, prowadzona była budowa Głównego Dworca Pocztowego. Według projektu, autorstwa architekta Józefa Szanajca i konstruktora Wenczesława Poniża, część budynku miała zostać posadowiona nad koleją średnicową. Budowę przerwał wybuch wojny, jednak prace wznowiono i zakończono już w 1941 roku.

W czasie Powstania Warszawskiego, 3 sierpnia 1944 roku, Dworzec został zdobyty przez oddział powstańców pod dowództwem Wacława Kucharskiego. Dworzec utrzymano do końca Powstania w związku z czym otrzymał nazwę - „żelazna reduta”. W wyniku działań wojennych większość budynków została zniszczona. Ostała się jedynie część wschodnia budynku głównego tzw. Żylety, która funkcjonowała do początku 2007 r, kiedy to wszystkie zabudowania zajmujące działkę zostały wyburzone.

Pierwotnie projektowano tu budowę budynku z dwiema kondygnacjami podziemnymi i 6 naziemnymi, posadowionego na płycie fundamentowej, na głębokości około 9.0 metrów ppt., jednak Poczta Polska otrzymała zgodę na budowę 130-metrowego wieżowca. Nowy biurowiec według projektu pracowni Mirosława Jednacza ma się składać z dwóch brył – pięciopiętrowej (25 m wysokości) i dominującej nad nią 130 m (31 pięter) wieży, ulokowanej w południowej części działki. Budynek ma pomieścić ponad 41 tys. m kw. przestrzeni biurowej i dwa piętra podziemnych parkingów dla 225 samochodów. Od strony ul. Żelaznej znajdzie się prawie 20 metrowy miejski plac o wysokim standardzie, a na najwyższej kondygnacji punkt widokowy, z którego będzie można podziwiać panoramę Warszawy.

Jak wykazały badania geotechniczne pod nasypami zalegającymi do głębokości 2.60 metra występował kompleks gruntów spoistych, plastycznych w warstwach stropowych, a głębiej twardoplastycznych i półzwartych. W poziomie posadowienia zalegały twardoplastyczne i półzwarte gliny pylaste i piaszczyste, a także pyły piaszczyste. W jednym z otworów od poziomu spągu nasypów do głębokości 25 metrów występowały jedynie piaski, drobne i średnie. Woda gruntowa na badanym terenie znajduje się na głębokości 5.60 m ppt. tj. na rzędnej 30.00 m np. „0” Wisły.